Yt Framework

Większość osób z tym problemem, już zdiagnozowanym, ma wyższe wykształcenie. Są to osoby inteligentne, głęboko refleksyjnie postrzegające świat. Czasami z przejściami alkoholowymi lub innego rodzaju uzależnieniem. W wielu przypadkach, szczególnie wśród ludzi przed 20-tym rokiem życia, przynależność do DDA, to odzew na modę, nie zaś wyraz istotnej potrzeby.

Ludzie z lodu

Mitingi DDA organizowane są na całym świecie. Pomagają one przełamać się osobom, których reakcje i emocje zostały zaburzone w wyniku traumatycznych przeżyć z dzieciństwa czy młodości, kiedy to zmuszeni byli obserwować przerażające zachowania swoich rodziców. Każda z takich osób wykształciła w sobie swój system obronny. Niektórzy zaczęli niemiłosiernie drwić z sytuacji i wyśmiewać rodziców – pijaczków. Inni stali się taranami burzącymi, głównie poprzez agresję,  negatywną opinię otoczenia o swojej rodzinie.. Jeszcze inni popadli w totalną autodestrukcję, nie chcąc czuć, niezdolni do myślenia o ojcu potworze czy matce łajdaczce. Wszyscy stali się ludźmi z lodu. Stracili swoją tożsamość, notorycznie ulegali zaniżonemu poczuciu wartości, nie mogli nikomu zaufać, przede wszystkim nie mogli zaufać sobie.

Ten dzieciak to siłacz był

Zamiast roześmianego dzieciaka zobaczyłam starca z pustką w twarzy, kołyszącego się na huśtawce – stryczku. To oddalał się, to zbliżał…

Rapsod zasmuconego dzieciaka. Krzyczy gdzieś ze środka mnie bardzo nieszczęśliwe…

Podane fragmenty z dziennika dziecka DDA przedstawiają ponury obraz jego własnego „ja”. Sprawa ta dotyka nie tylko osób z poruszonym tutaj problemem. Wielu z nas nie pogodziło się dotąd z tym kimś, kim byliśmy zanim według nas staliśmy się dorośli. Dlatego tak ciężko być nam z samymi sobą. Wystarczy jedno zdanie, jedno zdarzenie i można przekreślić przeszłego siebie, odrzucić jakąkolwiek możliwość identyfikowania „ja” teraźniejszego z „ja” przeszłym.

Tymczasem bez pogodzenia się z wewnętrznym dzieckiem nigdy nie staniemy się dorośli. Obojętnie jakie by nie były nasze doświadczenia. Prawdziwie mądra jest ta osoba, która potrafi nawet w tragizmie swojej sytuacji, odnaleźć profity. Problem alkoholowy zabiera bardzo dużo, ale może tez sporo dać. Przede wszystkim empatii. Dziecko alkoholika, które z pełną świadomością, w bólu rozprawi się z przeszłością może stwierdzić ten dzieciak to jednak siłacz był. Tyle załamań, może traumatycznych doznań ze strony najbardziej ukochanych osób… a jednak trwa, teraz już w pełni dorosły, bo pogodzony ze sobą.

Wszyscy jesteśmy Chrystusami

Ten film Marka Koterskiego zrobił swego czasu małą rewolucję myślową. Osoby, które nie miały podobnych doświadczeń, jak Sylwek – Syn czy Ojciec – Adam (trwanie od pokoleń w zaklętym kręgu uzależnienia), zupełnie nie rozumiały w czym rzecz, a w kinie zaśmiewały się do łez. Niektórzy mieli parę epizodów z pijanym rodzicem więc na siłę identyfikowali się z bohaterem, którego wdzięcznie jak zwykle zagrał Misiek Koterski. Osoby, które istotnie wiedziały w czym rzecz nie musiały się identyfikować.

Na sali kinowej wśród chichrającej młodzieży siedzieli w koronie cierniowej i zaciskali pięści lub powstrzymywali łzy. Być może niektóre zachowania ignorantów wynikają z nudy, braku podniet, jakie serwuje nam powielająca się kultura masowa. Problem DDA i AA jest jednak mimo wszystko bardzo poważny. Szkoda tylko, że dostrzegają go i utożsamiają się z nim tak często nie te osoby, które naprawdę potrzebują pomocy. 

{youtube}F1KyGm7-gYY{/youtube}

źródło superja.pl